معرفي شغل پزشكي

اگر علاقمند به علوم طبيعي و طبابت هستيد و مي خواهيد به مردم كمك كنيد، اين حرفه مي تواند براي شما ايده آل باشد. پزشك بيماران را ويزيت كرده، بيماري و عفونت را تشخيص داده و درمان مي كند. يك پزشك بايد دلسوز و مسؤليت پذير باشد. نياز است كه به افراد آرامش داده و اعتماد آنها را بدست آورد. برخي از آنها همچون پزشكان جراح بايد تحت فشار كار كنند و تصميمات سريع بگيرند.
 
بنابر تعريف پزشك در ويكي پديا : پزشك (به معناي دور كننده درد و بيماري) يا دكتر (در اصطلاح رايج) در دانش پزشكي كسي است كه به حرفهٔ پزشكي  يا طبابت، كه برگرداندن سلامت انسان به وسيلهٔ مصاحبه با بيمار، مطالعه، تشخيص و درمان بيماري يا آسيب ديدگي مي‌باشد، مي‌پردازد. اين معمولاً به دانش كافي آكادميك مانند آناتومي، فاماكولوژي ، فيزيولوژي و شناخت بيماري‌ها و درمان آن‌ها نياز دارد.

شما به عنوان يك پزشك در صورت حضور در بيمارستان يا درمانگاه، اغلب در گروهي كار مي كنيد كه شامل پرستاران، مامورين بهداشت، ماماها، مشاوران و كاركنان اداري است.
 
كار شما به صورت تمام وقت است. بسته به محل كارتان گاهي بايد به صورت شيفتي در شب ها و روز هاي تعطيل كار كنيد. البته امكان انجام كار پاره وقت نيز براي شما وجود دارد. اگر مطب شخصي داشته باشيد، ساعت كاري تان را خود شما تعيين مي كنيد. 
 
همچنين در كنار پزشكي مدرن، طب سنتي شاخه ديگري از پزشكي را رقم زده و امروز طرفداران خاص خود را دارد كه تعداد آنها نيز كم نمي باشد.

طب سنتي را مي توان به اين شرح تعريف كرد:

پزشكي سنتي يا طب سنتي (Traditional medicine)  زمينه‌اي پرقدمت و متنوع است، كه به توصيف و بررسي آن‌دسته از سيستم ها و دانش پزشكي مي‌پردازد، كه در طي سده‌هاي پيشين و قبل از دوران طب مدرن، در جوامع گوناگون بشري بوجود آمده‌است.

طب سنتي به دو بخش نظري و عملي تقسيم شده‌است كه طب نظري شامل: ۱. امور طبيعيه ۲. اسباب وعلل و ۳. دلايل و علايم مي‌باشد و طب عملي به سه بخش: ۱. تدابير ۲. دارو درماني و ۳. اعمال يدي تقسيم مي‌گردد.

پزشكي سنتي تنها روش درماني است كه در بر پايه مزاج شناسي استوار است. تغيير مزاج به گرمي، سردي، رطوبت و يا يبوست و متعاقب آن غلبه يك يا چند خلط از اخلاط چهارگانه و يا برعكس، به سبب تغذيه، روش زندگي، اقليم، سنّ، شغل، رفتار و... باعث خروج مزاج فرد از اعتدال شده و علائم آن بروز مي‌كند.

در ادامه اطلاعات كاملي در مورد وظايف، دانش و مهارت مورد نياز، تحصيلات لازم و نحوه ورود به شغل، بازار كار و فرصت هاي شغلي و ميزان درآمد پزشك و برخي از پزشكان معروف ايراني ارائه مي شود. 

 

وظايف پزشك

• تشخيص بيماري ها – به اين معنا كه پزشك بر اساس دانش خود كه از دانشگاه و مطالعه كتاب هاي تخصصي پزشكي به دست آورده و تجارب تشخيص ها و معالجه هاي قبلي نسبت به تشخصي بيماري مريض اقدام مي كند. در بسياري از اوقات براي تشخصي بيماري از آزمايشات پزشكي و عكس برداري نيز بهره مي گيرد.

• توصيه هاي درماني – گاهي ممكن است پزشك فارغ از تجويز دارو  تنها نسبت به ارائه توصيه هاي كلي اقدام نمايد.

• تجويز دارو – تجويز دارو از جمله وظايف تخصصي پزشك است و مسئوليت زيادي را براي پزشك به همراه دارد و بايد بسيار با دقت و در چارچوب قوانين و مقررات مربوطه توسط وي صورت پذيرد.

• انجام جراحي ها (در صورت داشتن تخصص مربوطه) – در صورتي كه يك پزشك داراي تخصص و مجوز انجام عمل جراحي باشد، عمل جراجي نيز انجام مي دهد.

• ارجاع بيمار به متخصصان ديگر براي آزمايش ها و تشخيص بهتر در صورت لزوم – پزشكان عمومي در برخي از  اوقات بعد از ويزيت اوليه بيمار خود، در صورتي كه از تشخيص خود اطينان كافي نداشته باشند او را به پزشكان متخصص و يا فوق تخصص معرفي مي كنند. گاهي اوقات نيز بيماري مراجعه كننده از حيطه تخصصي پزشك متخصص خارج است و براي تشخصي و درمان بهتر او را نزد متخصص مربوطه معرفي مي كند.

شما همچنين با كارهاي اجرايي مانند موارد زير سر و كار داريد:

• كمك گرفتن از ديگر حرفه هاي بهداشتي مانند فيزيوتراپيست ها و پرستاران

• مديريت و امور اداري مانند سازماندهي و كنترل پرستاران و كادر پزشكي درمانگاه يا بيمارستان، نوشتن نامه و گزارش و نگهداري سوابق بيمار

• آموزش هاي بهداشتي براي گروه هاي بيمار مانند زنان باردار، افراد سيگاري و افراد ديابتي

مهارت و دانش مورد نياز

• علاقه زياد به كمك به مردم

• روابط عمومي و مهارت شنيداري عالي – زيرا يك پزشك بايد به خوبي به حرف هاي بيمار گوش دهد تا اينكه بتواند درد بيمار را متوجه شده و بيماري را به درستي تشخصي دهد

• به روز بودن و آگاهي از آخرين دستاوردها و پيشرفت هاي حوزه پزشكي – زيرا داروها و روش هاي درماني مختلف به سرعت وارد  بازار پزشكي مي شود و در صورتي كه پزشك از آخرين دستاوردها و روش هاي درمان مطلع نباشد نمي تواند بهترين تجويز را نمايد

• دلسوزي، صداقت و حس مسئوليت

• توان آرامش دادن به افراد و بدست آوردن اطمينان و اعتماد به نفس آنها  مخصوصا در بيمارهاي خاص و سخت

• مهارت در معاينه بيماران و انجام  فرايندهاي پزشكي و كلينيكي

• تحمل فشار كاري زياد و تصميم گيريهاي سريع در شرايط خاص و بحراني

• مهارتهاي مديريتي – در صورتي كه مديريت بيمارستان، درمانگاه و يا بخشي از يك مركز پزشكي يا پژوهشي را در دست داشته باشند

• قابليت آموزش دادن و نظارت  بر كاركنان

تحصيلات لازم و نحوه ورود به شغل پزشكي

تنها فارغ التحصيلان رشته پزشكي مي توانند به اين شغل وارد شوند. البته براي ورود به حوزه هاي تخصصي مثل قلب، مغز و اعصاب و يا پوست گذراندن دوره هاي تخصصي در مقاطع بالاتر دانشگاهي الزامي است.
 
 

فرصت هاي شغلي و بازار كار پزشك

مكان هايي كه براي اشتغال پزشكان وجود دارند عبارتند از :

الف ) مطبهاي شخصي كه بر حسب تمايل پزشك و نياز منطقه در شهرها و روستاها داير مي‌گردد و پزشكان ويزيت مراجعان را در مطب ها انجام مي‌دهند.

ب ) بيمارستانها و درمانگاه هاي خصوصي و دولتي كه در آنها پزشكان به تشخيص و درمان بيماريهاي مراجعان خود مي‌پردازند.

ج ) مراكز بهداشتي و درماني شهري يا روستايي كه اغلب مديريت و سرپرستي اين مراكز به عهده پزشكان عمومي مي‌باشد و همچنين اين مراكز از پزشكان عمومي براي تشخيص، درمان و پيگيري بيماريها نيز استفاده مي‌نمايند.

د) در صورت علاقه به مباحث علمي و آموزش، پزشك مي تواند در دانشگاه ها و مراكز آموزش عالي تدريس كرده و در كنار آن به تحقيقات علمي نيز بپردازد. 

ه ) برخي از وزارت خانه ها، سازمان ها و شركت هاي دولتي مانند وزارت بهداشت و درمان، سازمان انتقال خون و ...


وضعيت شغل پزشكي عليرغم تصور همگان در شرايط خوبي نمي باشد. نسبت پزشكان به بيماران در شهرهاي بزرگ در حد اشباع مي باشد و صدور مجوز مطب محدودتر شده است. تعداد زيادي از پزشكان در اين شهرها بيكار بوده و يا از نظر درآمدي نيز در سطح متوسطي قرار دارند و حتي برخي به شغل هاي دوم روي آورده اند. اين در حالي است كه هنوز در بسياري از شهرهاي كوچك و مناطق محروم از نبود پزشك رنج مي برند. اين موارد وضعيت نابسامان بازاركار پزشكي و توزيع نامتوازن پزشكان در ايران را نشان مي دهد.

در خصوص رفع اين مشكلات كارهاي مختلفي تاكنون صورت گرفته است. يكي از اصلي ترين آنها طرحي از سوي سازمان نظام پزشكي است كه پزشكان بيكار مي توانند از طريق سايت سازمان درخواست خود را ثبت و در عين حال از آخرين فرصت هاي شغلي موجود براي استخدام در سراسر كشور نيز آگاه شوند. به عبارتي اين سازمان پلي بين پزشكان بيكار و كارفرمايان برقرار كرده است. براي كسب اطلاعات بيشتر به سايت زير مراجعه كنيد:

http://www.irimc.org


وضعيت استخدام در برخي از كشورهاي جهان به شرح زير است :

آمريكا- پيش بيني ها نشان مي دهد ميزان استخدام پزشكان بين سال هاي 2010 تا 2020، 24 درصد رشد داشته باشد. در حالي كه متوسط اين رشد براي همه مشاغل 14 درصد مي باشد.

استراليا - در بازه زماني 5 سال گذشته ميزان رشد استخدام پزشكان رشد 124 درصدي داشته  و رشد بسيار زياد در آينده براي آن پيش بيني مي شود
 

ميزان درآمد پزشك

آمار مشخص و مطمئني از ميزان درآمد پزشكان در كشور در دسترس نمي باشد. آمارها نشان مي دهد بيش از 200 هزار نفر پزشك اعم از عمومي، متخصص و فوق تخصص، داروساز، دندانپزشك و... در كشور وجود دارد كه گروه اندكي از آنها درآمد بالايي دارند و مرفه به حساب مي آيند. اما تعداد زيادي از آنها از نظر رفاهي در سطح متوسطي بوده و گاهي براي تامين هزينه‌هاي زندگي، مجبورند شغل دوم داشته باشند كه در برخي موارد اين شغل دوم، شغلي غير پزشكي است. 

پزشكان معمولا در بيمارستان ها، درمانگاه و مطب ها فعاليت دارند. درآمد معمول آنها نيز بسته به محل هاي كار آنها دارد، درآمد برخي فقط از مطب شخصي، برخي از بيمارستان و مطب و .... البته تعدادي از پزشكان در سازمان هاي دولتي مانند وزارت بهداشت، سازمان انتقال خون و ... استخدام مي شوند  كه دريافتي آنها مطابق با قوانين پرداخت هاي دولتي مي باشد.


درآمد پزشك در برخي از كشورهاي جهان عبارتند از :

آمريكا - متوسط درآمد سالانه اين شغل بيش از 166.400 دلار و براي همه مشاغل 33.840 دلار در سال 2010 و مطابق با آخرين آمارها در سال 2013، بيش از 176.000 دلار بوده است.

استراليا - متوسط درآمد سالانه پزشكان108.000 دلار (قبل از كسر ماليات) مي باشد.

انگلستان - متوسط درآمد سالانه براي پزشكان تمام وقت بين 82.000 تا 124.000 دلار بوده و  پزشكان مستقل مي توانند بين122.000 تا 183.000 دلار درآمد داشته باشند.